loading...
دبیرستان شاهد پسران
محمد رضا مطلبی پور بازدید : 1355 دوشنبه 18 اردیبهشت 1391 نظرات (1)

ماضی 

                           مــذكـــر                                                             مــــؤنث

                     مفرد  {   للغائبِ }  هُـــوَ شـَکــرَ ربّــَهُ                    مفرد   { للغائبةِ }   هــي شَکــرَت ربَّهــا  :       اوپروردگارش راشكر كرد                        

      غائب         مثني  { للغائبَتین ِ}   هُــما شَکـرتا ربَّــهُما                مثني  { للغائبین ِ}  هُـما شـَکرا  ربَّـهُما    :    آنهاپروردگارشان راشكر كردند           

                      جمع   { للغائبینَ } هـُم شـَکـروا ربَّـهُم                  جمع   { للغائباتِ }   هُـنَّ شـَکـرنَ ربَّـهُـنَّ  :     آنهاپروردگارشان راشكر كردند

                .................................................................................................................................................................              

                       مفرد  { للمخاطَبِ} : أنـتَ شکرتَ ربَّـکَ                      مفرد  { للمخاطبةِ} : أنتِ شکرتِ  ربَّکِ   :    تو پروردگارت راشكر كردي

         مخاطب      مثني  { للمخاطبیَن ِ} : أنـتُما شَکرتُما ربَّکُما                  مثني  { للمخاطبَتَین ِ} : أنتُما شَکرتُما ربَّکُما  :   شما پروردگارتان راشكر كرديد

                      جمع  { للمخاطبینَ} : أنتُم شکـَرتُم ربَّکُم                      جمع   { للمخاطباتِ }: أنتُنَّ شَکرتُنَّ  ربَّـکُنَّ  :   شما پروردگارتان راشكر كرديد                                ...............................................................................................................................................................

  « للمتکلم وحدة »:   أنـَـا شـَکـرتُ رَبّــي    : من پروردگارم راشكر كردم     « للمتکلم مع الغیر»:   نـَحـنُ شـَکـرنـا ربَّـنا : ما پروردگارمان راشكر كرديم

 

...................................................................................................................................................................

مضارع 

                                          مــذكـــر                                           مــــؤنث

                    مفرد  {    للغائب }  هُـــوَ يشـکـُـرُ ربّــَهُ                مفرد   { للغائبةِ }   هــي تشکـُـرُ ربَّهـُـا  :       اوپروردگارش راشكر مي كند                         

    غائب       مثني  { للغائبین ِ}  هُـما يشـکـُرانِ ربَّـهُما                   مثني  { للغائبَتین ِ}   هُــما تشکـُران ِربَّــهُما    : آنهاپروردگارشان راشكر مي كنند 

                    جمع   { للغائبینَ } هـُم يشـکـُرونَ ربَّـهُم            جمع   { للغائباتِ }   هُـنَّ يشـکـُرنَ ربَّـهُـنَّ  :     آنهاپروردگارشان راشكر مي كنند

                ...............................................................................................................................................................               

                       مفرد  { للمخاطَبِ} : أنـتَ تـَــشکُرُ ربَّـکَ        مفرد  { للمخاطبةِ} : أنتِ تشکُرینَ ربَّکِ   :    تو پروردگارت راشكر مي كني

  مخاطب            مثني  { للمخاطبیَن ِ} : أنـتُما تشکران ربَّکُما     مثني  { للمخاطبَتَین ِ} : أنتُما تشکُران ربَّکُما  :   شما پروردگارتان راشكر مي كنيد

                       جمع  { للمخاطبینَ} : أنتُم تـشکـرون ربَّکُم        جمع   { للمخاطباتِ }: أنتُنَّ تـَشکرنَ ربَّـکُنَّ  :   شما پروردگارتان راشكر مي كنيد                             .........................................................................................................................................................

« للمتکلّم وحدة »:  أنــَا أشـکـُرُ رَبّـــي : من پروردگارم راشكرمي كنم        « للمتکلّم مع الغیر»:    نـَحـنُ نـَشکـُرُ ربّـَنـا  : ماپروردگارمان راشكر مي كنيم

 

.................................................................................................................................................................

امــــــر 

                                            مــذكـــر                                                                           مــــؤنث             

                             مفرد      للمخاطَب : ( أنتَ ) أُشکُرْ رَبَّکَ          مفرد    للمخاطَبَة ِ: ( أنتِ ) أُشکُری رَبَّـکِ       پروردگارت را  شكر كن

مخاطب                مثني    للمخاطبَین ِ : (أنتما ) أُشکُرا ربَّکُما        مثني   للمخاطبتَین ِ ( أنتما ) أُشکُرا ربَّـکما      پروردگارتان را  شكر كنيد

                          جمع   للمخاطبینَ : (أنتم ) أُشکُروا ربَّـکُم           جمع    للمخاطباتِ : ( أنتُنَّ ) أُشکُرنَ رَبَّکـُنّ      پروردگارتان را شكر كنيد

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
علمی - آموزشی
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 8
  • کل نظرات : 5
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 4
  • آی پی امروز : 0
  • آی پی دیروز : 7
  • بازدید امروز : 2
  • باردید دیروز : 1
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 4
  • بازدید ماه : 3
  • بازدید سال : 41
  • بازدید کلی : 12,084